فرمایشات آیت الله بهجت«قدّس سرّه»

در روایت آمده است: «ثَلاثٌ لایُطیقُها لا [تُطیقُها] هذِهِ الاْءُمَّةُ... اِنْصافُ النّاسِ مِنْ نَفْسِهِ.» سه چیز است که این امت طاقت تحمل آن را ندارد... رعایت انصاف نسبت به مردم در رابطه با خود.
اکنون مردم عراق و شیعیان(در ممالک دیگر) به ظلم  آمریکا و متّحدانش گرفتارند، و بلا و آتش بر سرشان مى بارد. اگر ما خود را به جاى آن ها بگذاریم، کأنّه بلا بر سر ما مى بارد. آن ها نه مقرّى ندارند و نه مفرّى. معاش هم ندارند، و در سراى خود بدون نفت و آب و برق و نان هستند.

آیا درست است مسلمان ها این گونه مبتلا و گرفتار باشند و ما غافل باشیم و دست روى دست بگذاریم و حتّى حال دعا و توسل هم نداشته باشیم؟!

مگر صاحب کار یکى نیست، مگر امور ما و آن ها به دست یکى نیست؟! پس چرا به او متوسل نمى شویم و در رفع مشکلات و شداید و بلاها از او استمداد نمى کنیم و اورا نمى خوانیم؟!

 اگر امروز ما در مصایب آن ها شریک نباشیم، یعنى این که فردا هم اگر ما گرفتار شدیم، شما هم در مصایب با ما شریک نباشید! بله، مسلمانان به فکر همدیگر نشدند، لذا کفّار در فکر آن ها شدند و براى تفرقه میان آن ها و تسلّط بر آن ها و منافع آن ها نقشه کشیدند و از راه هاى گوناگون و بیشتر از راه تطمیع، آن ها را به دام هاى خود گرفتار نمودند و اسیر خود کردند. جهان اسلام و مسلمان ها با داشتن اسلام چه احتیاجى به دیگران دارند؟! و قرآن با وجود اهل قرآن، یعنى عترت و اهل بیت ـ علیهم السّلام ـ چه نیازى به مبلّغ و مفسّر دیگر دارد؟!

  1. من لایحضرة الفقیه، ج 4، ص 358؛ وسائل الشیعة، ج 12، ص 27؛ ج 15، ص 254؛ بحارالانوار، ج 71، ص 395؛ ج 72، ص 27؛ ج 74، ص 45 و 51 و...